Evan, yaşamındaki en değerli varlıkları olarak ailesini gören bir adamdır. Eşi ve yeni doğan oğlu arasına girmeye çalışan herkes bunu acı bir biçimde deneyimler. Ancak, Evan'ın bu tutumunun altında yatan şiddet eğilimlerine dikkat çekmek gerekiyor. Bu eğilimlerin, deyim yerindeyse, "elma ağacından fazla uzak düşmediği" yavaş yavaş fark ediliyor.
Evan'ın aşırı korumacı ve tutkulu tutumu, ne yazık ki zaman zaman kontrolden çıkıyor ve yerini karanlık bir öfke ve saldırgan bir tutuma bırakıyor. Ancak, bu agresif ve şiddetli tavırların Evan'ın ailesine olan sevgisi ve koruma içgüdüsü nedeniyle meydana geldiğini de unutmamak gerekiyor. Bu yüzden, özellikle ailesini her türlü tehlikeden korumak amacıyla göze alabileceği her türlü tehlikeyi açıkça ortaya koyuyor.
Bu durumda, Evan'ın ailesi için neler yapabileceğini, hangi sınırları aşıp hangi sınırları aşamayacağını gözlemlemek hem çarpıcı hem de rahatsız edici bir deneyim olabilir. Gizli yüzünü, özellikle de şiddete olan eğilimini, ailesini koruma bahanesi altında nasıl meşrulaştırdığını görmek, bu karakterin karmaşıklığını ve zorluklarını daha da derinleştiriyor.
Sonuç olarak, Evan'ın hikayesi, aile sevgisi ve koruma içgüdüsünün sınırlarını sorgulamaya davet eden, izleyiciyi hem düşündüren hem de huzursuz eden bir yaşam öyküsüdür. Aynı zamanda, miras alınan şiddet eğilimlerinin nasıl tezahür ettiğini ve nesilden nesile nasıl aktarıldığını da gözler önüne seriyor.
