Greenlight (2019)

Bir yönetmenin hayalindeki iş, kendisini gerçek bir cinayeti filme almaya zorlandığında hızla bir kâbusa dönüşüyor. Film, yönetmenin etrafında gerçekleşen korku ve şaşkınlık atmosferini ustaca yansıtıyor. Yönetmenin bu beklenmedik ve rahatsız edici durum karşısında hissettiği yüksek gerginliği ve moral çöküşünü izlemek, rahatsız edici bir gerçekliğin beklenmedik bir şekilde hayatının merkezine oturmasını gözler önüne seriyor. Duruşu ve korkutucu gerçekliğiyle, film seyircisini hemen başından itibaren sürükleyen bir kısırdöngü içine çekiyor. Kamera açıları, oyunculuklar ve gerilimli atmosfer, size bu çaresiz yönetmenin durumunu yaşatıyor ve her bir sahnede daha da içine çekiyor. Tüm bu faktörler, sinemanın en büyük güçlerinden biri olan empatiyi yoğun bir şekilde kullanıyor. Her bir çekim, kurgu ve diyalog, size bu yönetmenin nasıl bir çıkmaza girdiğini, kendini nerelerde bulduğunu ve içine düştüğü bu kötü durumdan nasıl kurtulmaya çalıştığını son derece etkileyici bir biçimde hissettiriyor. İzlemesi oldukça zor, hatta bazen dayanılmaz olan bu film, aynı zamanda izleyeni sorgulamaya ve düşünmeye de zorluyor. Bir yönetmenin sanat adına ne kadar ileri gidebileceğini, etik ve ahlaki değerleri sorgulatırken, aynı zamanda da insan hayatının değerini ve önemini de altını çiziyor. Sonuç olarak, bu film sinema tarihinde önemli bir yere sahip olacak gibi görünüyor. Bu yüzden her sinemaseverin bu filmi izlemesi gerektiğini düşünüyorum.