Lanet

Seyirci KediKayıtlı Üye

“The Sinister” (2012), Scott Derrickson tarafından yönetilen, gerilim ve korku hikayesini ustalıkla harmanlandığı korku, gerilim filmidir.
Konusu/Özeti; Film, yazar Ellison Oswalt (Ethan Hawke) karakterini takip eder. Oswalt, kariyerinde yeniden başarı elde etmek umuduyla ailesiyle birlikte, bir cinayet serisinin gerçekleştiği bir eve taşınır. Evin tavan arasında bulduğu eski film makaraları, önceki ev sahiplerinin vahşice katledilmesine dair görüntüler içerir ve bu da Oswalt’ı karanlık bir sırrın içine çeker. Bu noktada film, korku unsurlarını derinleştirir ve izleyiciyi gittikçe yoğunlaşan bir gerilime sokar.
Yorum; Yönetmen ses ve görüntü kullanımında oldukça başarılıdır. Özellikle süregelen huzursuz atmosfer, ses tasarımıyla birleştiğinde izleyicinin gerilimini sürekli yüksek tutar. Şüphesiz bu gerilimin beraberinde (yer yer) korkunun temel sebebi film içerisindeki diğer cinayet görüntüleridir. Şöyle ki; klasik filmlerde olduğu gibi hikaye bir geçmiş bir günümüz paralelinde ikisininde yönetmen kamerasıyla aktarımı yapılarak sunulmamış. Bunun yerine geçmiş hikaye tıpkı “gerçekten yaşanmış” gibi “amatör katil kayıtlarıyla” önce film kahramanımıza ardından da seyirciye sunulmuş. Dolayısıyla film kahramanıyla birlikte izlediğimizde “film içindeki filmi” “gerçek sanarak” özdeşlik kurup normalden daha fazla tiksinip/korkup/gerilip tepki veriyoruz. Bununla beraber film/yönetmen elbette klasik korku unsuru olan ani sıçramalar (jump scares) ile değil, aynı zamanda ince ince işlenen bir gerilim ile izleyiciyi korkutmayı başarıyor. Elbette yer yer bu unsuru kullansa da temelde jump scares ile korkuyu/gerilimi sağlamadığı görülür. Bununla birlikte filmin ikinci yarısında öğrendiğimiz (kötü kahraman/korku sebebi) “Bughuul” adlı doğaüstü varlık, hem görsel hem de konsept olarak rahatsız edici, akılda kalıcı bir korku figürü olarak öne çıkar. Filmde; atmosferik gerilim, etkili ses tasarımları, başarılı oyunculuk ve tutarlılıkla tırmanan hikayeye rağmen, bazı açılardan daha önce pek çok kez işlenmiş olan “lanetli ev” teması ve ikinci yarıyla birlikte temponun düşmesi görülmektedir. Özellikle final bölümünde hikayenin bağlanış biçimi oldukça zayıf ve yetersiz kalmakla birlikte “korku kahramanın” hikayesinin gerilimi ve nedeni yanında neredeyse bir “hiç” kalacak derece “başarılı”.
Genel olarak film; bazı klişelere düşmesi ve temposunda dalgalanmalar yaşaması gibi eksiklikler taşısada etkili atmosferi ve başarılı korku öğeleriyle birçok eleştirmen tarafından da “modern korku sinemasının klasikleri” arasında gösterilmiştir.
Türkçe Dublajı mevcut.