Bir genç kadın, asfaltın gri tonlarında harcamış olduğu yıllardan bunalan ve beton yığınları arasında kaybolan ruhunu kurtarmak için birden bire kenti terk edip doğduğu topraklara, doğayla iç içe olan kırsal alana geri döner. Şehir hayatının karmaşası, hırsı ve sahte ilişkilerinden sıkılıp bu hayattan yorulan genç kadın, hayatını daha basit, daha gerçek ve tabiatla iç içe bir şekilde yaşama kararı alır.
Kültür ve sanat dünyası bu tür konuları genellikle 'bireyin içsel yolculuğu' olarak yansıtır. Bu genç kadın da, hayatın anlamını ve ne olması gerektiğini keşfetme yolunda, kendi kişisel arayışının ve dönüşümünün bir parçası olarak şehir hayatını geride bırakmış olmalıdır.
Kırsal hayatın sessizliği, doğanın dinginliği ve genç kadının içindeki sesi daha iyi duyabileceği, ruhunu dinginleştirebileceği bir ortam sunduğu söylenebilir. Ancak, bu hikâye bize sadece doğaya dönüşü değil, aynı zamanda insan ilişkilerine, özgürlüğe, bağımsız olma ve özgün bir yaşam sürme arzusunu da anlatıyor. Şehir yaşamından kaçıp doğaya dönme kararı alan genç kadın karakterimizin hikayesi, aslında bize modern yaşamın yoğun stres ve baskısından sıyrılıp daha doğal ve sağlıklı bir yaşam tarzı arayan birçok kişinin hikayesini de simgeler.
