Öncelikle, sinemada sıklıkla rastlanmayan zorlu bir konuyu ele alan bu film, muktedir ancak acımasız bir borç verenin, kendi sıkıntılı babasıyla yüzleşirken, bir gariptir ki, psikolojik sorunlarla mücadele eden genç bir kızla sıra dışı dostluk kurmasını konu alıyor. Başroldeki borç veren karakteri sadece acımasız bir profesyonel olarak sınıflandırmak haksızlık olur; çünkü onun karakterinde, aile içi şiddete maruz kalmış bir çocukken yaşadığı acılar ve onun bu durumdan kaynaklanan geçmişi yatıyor.
Kendi acı dolu geçmişi ile barışmaya çalışırken, genç bir kızla kurduğu bu beklenmedik dostluk, onun kendi yaralarını iyileştirmesine yardımcı oluyor. Bu garip dostluk, ikilinin birbirlerinin yaşadığı zorlukları ve travmaları anlamalarını sağlarken, karşılıklı anlayış ve empati ile dolu. Film, seyircisine, kişisel acılarımızın nasıl başkalarının acılarına dokunarak çözüm bulabileceğini gösteriyor.
Daha da önemlisi, film, insanların en sert dış kabuklarının altında bile bir nevi anlayış ve şefkat bulunabileceğini hatırlatıyor. Genç kızla kurulan dostluk, tüm yaraların zamana ve doğru insana ihtiyaç duyduğunu gösteriyor. Film, bu konuyu realist ve çarpıcı bir şekilde ele alırken, seyircinin duygusal olarak bu sürece dahil olmasını sağlıyor.
Özetle, bu sıradışı dostluk hikayesi, her iki karakterin de kendi içsel mücadelelerini ve insan ilişkilerinin iyileştirici gücünü ustaca ele alıyor. Keskin bir sosyal eleştiri yapan ve seyircisini etkileyen, bu dikkat çekici film, insan ruhunun karmaşıklığını ve dayanıklılığını ortaya koyuyor. Bu film, izledikten sonra aklınızda uzun süre yer edecek nitelikte bir eser.
