The Mill

Bir işadamı, esrarengiz bir şekilde sadece eski bir yel değirmeniyle açık hava hücresinde uyanır. Yük hayvanı olarak çalışmaya zorlanan bu işadamı, çocuğunun doğumundan önce kaçış yolunu bulmak zorundadır. Görünürde sıradan bir işadamının, fantastik-realist bir dünyada, insanlık dışı bir işkenceyi nasıl üzerine alıp, olağanüstü durumlarla nasıl mücadele ettiğini bize mükemmel bir şekilde aktarıyor film. Değirmenin somurtkan mimarisi, kaba işçiliği, dahası çaresizliğin ve umutsuzluğun simgesi olarak karşımıza çıkıyor. Kendi kaderine terk edilmiş bu işadamının, her şeye rağmen hayatta kalma ve ailesine kavuşma umudunu canlı tutma çabası, seyirciye izlerken bile bir umut ışığı oluşturuyor. Hikaye ilerledikçe karakterin direnci, azmi ve hayatta kalma içgüdüsü, seyircinin kendisiyle empati kurmasını sağlıyor. Çocuğunun doğumu, bu trajik duruma ayrı bir aciliyet ve dramatik yük katıyor. İşadamının çocuğunu görmek, onu kucaklamak, ona bir gelecek sunmak gibi basit ama derin arzuları, izleyicinin duygusal olarak daha fazla involve olmasına neden oluyor. İzleyici, karakterin zamanla karşı yarışını hissederken, aslında kendi hayatına ve hayatın çelişkilerine bir ayna tutuyor. Özetle, film, bir adamın umutsuzluk içindeki çırpınışlarını, direnişini ve çocuğunun doğumuna yetişme arzusunu etkileyici bir şekilde yansıtıyor. Açık hava hücresinde geçen günler, yük hayvanı olarak çalışmanın zorluğu ve sonunda umuda ulaşmanın sevincini izlemek, eminim ki her izleyiciye kendine dair bir şeyler düşündürecek. Kısacası, bu film hayatta kalmak ve umuda tutunmak üzerine son derece etkileyici bir anlatım sunuyor.